Mersin’de görülmesi gereken tarihi yerler

Silifke- Ovacık Köyü- Ovacık Burnu’nda iki limanlı Yunanca Aphrodite Yurdu anlamındaki Aphrodisias (Tisan) Antik Kenti’nde yapılan araştırmalardan yerleşim yerinin MÖ 7. yy.’ da bir Yunan kolonisi olarak kurulduğu ve MÖ 5.’ yy. da da Roma kolonisi olarak yoluna devam ettiği belirlenmiştir. Yaklaşık 150 bin m2’lik alana yayılan kentin Toroslar tarafına doğu- batı yönünde MÖ 5. ve MÖ 4. yy.’da iki kale yapılmıştır.  MÖ 379- Devamını Oku »

Silifke, kent merkezinde etrafı sütunla çevrili tapınağın bugün sadece temel kalıntıları görülebilmektedir.  Bu kalıntılardan tapınağın daha sonra kiliseye çevirilerek bir süre de kilise olarak kullanıldığı varsayılmaktadır. Ayrıca Silifke ve çevresinde Alâeddin ve Reşadiye camileri, Tevekkül Sultan Türbesi, Cambazlı Kilise bölgede gezilip görülmesi gereken tarihi mekanlardır.  

Silifke İlçesi’nin batısında yer alan kale Helenistik ve Roma dönemlerine ait olmasına karşın bugün görülebilen kısımlarda Ortaçağ izleri dikkat çekmektedir.  185 m yükseklikteki kayalara oval biçiminde inşa edilen kalenin 23 burcundan 10 tanesi günümüzde de görülmektedir. Kemerli galerileri ve iç içe geçmiş iki suru bulunan kalenin doğusunda, Bizanslılara ait 45 m uzunluğunda, 23 m genişliğinde ve 12 m derinliğinde bir sarnıç da

Gözetleme kulesi veya Akropol- Yukarı Kent olarak kullanılan kalede bulunan bir yazıttan buranın Olba Tapınağına bağlı rahipler tarafından ya dinsel amaçlı ya da tapınak arazilerini korumak için yapıldığı varsayılmaktadır.

Silifke- Örenköy yakınlarındaki Olba- Ura- Antik Kenti- Olba Rahip Krallığı, Dağlık Kilikia Bölgesi’nin büyük bir bölümünü kapsamaktadır.  Denizden 1200 m yükseklikte, Teukros olarak anılan hanedan mensuplarına ait bölgenin en eski yerleşim yeri Ura ( Olba Rahip Krallığı’nın) kuruluş tarihi tam olarak saptanamasa da pek çok önemli uygarlığa –Helen, Roma, Seleukos, Selçuklu vb.– ev sahipliği yaptığı belirlenmiştir.

Halen Narlıkuyu Mozaik Müzesi olarak adlandırılan tarihi bina, Cennet ve Cehennem’in altından gelen suların denize döküldüğü koyda, hastalıklar kente girmesin diye inşa edilen bir Roma hamamıdır. Roma döneminde kente girenlerin -tüccar, ziyaretçi, dini amaçla vb.- temizlik ve sağlık amacıyla hamamda yıkanmaları beklenirdi. Hamam, Kutsal Adalar Valisi Poimenios tarafından halka şifa sunsun diye yaptırılmıştır. Ortaçağ’da Porto Calamie 

Toroslar’ın 1200 m yüksekliğinde yer alan Uzuncaburç Antik Kenti kalıntıları arasındaki MÖ 2. yy. bölgenin en eski tapınaklardan ve biri olan Zeus Olbios Tapınağı Anadolu’da ayakta kalan tek Helenistik tapınaktır.  Hıristiyanlığın yayılmaya başladığı dönem 5. yy.’da tapınağa üç nefli bir kilise eklenmiştir.  Yapılan kazılarla görkemli nekropol, tapınak ve kilisenin izleri ortaya çıkarılmıştır.  Silifke- Kaya Mezarları ve Hanlar; 

Roma dönemi yapısı Uzuncaburç Antik Kenti kalıntıları arasında küçük tiyatro, sütunlu cadde, kent kapısı ve Zeus tapınağı görülmesi gereken yapıtların en ilgi çekici örnekleri olarak kabul edilmektedir.  Seleukoslara bağlı Olba Krallığı kutsal alanı, Roma Dönemi’nde Diocaesarea (Tanrı İmparator Kenti) bağımsız bir kente dönüşmüş ve Roma Dönemi’nde hızla gelişerek para basmıştır. 400×300 m boyutlarında surla çevrili 1184 m

Mersin’e 85 km uzaklıkta, Göksu’nun (Kalykadnos Irmağı) sürüklediği alüvyonlardan meydana gelen bereketli Silifke Ovası, Çukurova’ya kadar geniş, verimli düzlüklerle Ovalık Kilikia’da  yer almaktadır.  Silifke, Büyük İskender’in komutanlarından ve Suriye Krallığı’nın kurucusu MÖ 312 – MÖ 281 Seleukos I Nikator’un kendi adına Anadolu’da kurduğu 9 Selefkis kentinden biridir.  Helenistik dönemde Seleukoslar ve Mısır kralları arasında sıkça el değiştiren Selefkis

Narlıkuyu’ya 11 km uzaklıktaki Adam Kayalar ve Kanyonu, Taşeli, antik taşlık Kilikya içinde Limonlu Köyü yakınlarında yer almaktadır.  130 km uzunlukta, denizden 2000 m yukarıda Toroslardan doğan Lamos’un (Lamos- Limonlu Çayı) hayat verdiği kanyon,  bölgeyi taşlık-dağlık ve ovalık Kilikia olarak ikiye ayırmaktadır.  MÖ 8. yy. Asur tabletlerine göre kanyonun en eski sahiplerinin Hitit kökenli MÖ 1770- MÖ 1200 yıllarında Kizzuwatnalılar olduğu anlaşılmaktadır. Muhteşem bitki