Mersin’de görülmesi gereken tarihi yerler

Tarsus ve çevresindeki en önemli mesire yerleri ve yaylaları -Baraj, Karabuçak, Çamlıyayla ( Namrun ) çıkarken Okalüptüs ve çam ormanlarıyla kaplı tepeleri- Yavşan, Deve, Saçmagediği, Şahinkaya, Güreş, Depel, Çocak, Tozlu vb.–  ve bölgeyi sularıyla canlandıran Cehennem Deresi tam bir doğa harikasıdır.

Kent merkezi, Ulu Cami yakınındaki saat kulesi, 1890 yılında Kaymakam Ziya Bey tarafından yaptırılmıştır. O dönemde kentin kentin her yerinden görülebilen saat kulesi, işlevini kısmen yitirse de halen kentin önemli sembolleri arasında yer almaktadır. 

Kent merkezinde önceleri büyük bir kemer iken zamanla yok olma noktasına gelen tarihi yapının üstü tuğla ile örtülüdür. Hakkında fazla bilgiye ulaşılamayan kemer yanındaki hamamla beraber  evlerin arasına sıkışıp kalmıştır.  Yerel taşlarla inşa edilen hamamın Roma dönemine ait olduğu çok az bir kısım görülebilen mimarisinden anlaşılmaktadır. Kente terazilerle taşınan suyun hamamda kullanıldığı düşünülmektedir.  Kitabesine göre

Ramazanoğlu İbrahim Bey tarafından 1579 yılında kesme taştan yaptırılan, doğu-batı yönünde dikdörtgen planlı, 25 odalı, 7 kubbeli yapı, yan tarafındaki kaşık figüründen dolayı Kırkkaşık Bedesteni adını almıştır.  Yapı, bir süre medrese ve aşevi olarak kullanılsa da daha sonra çarşı olarak hizmet vermeye başlamıştır.  İki büyük kapıyla girilen bedestenin içinden merdivenlerle çıkılan iki de kulesi vardır. Kubbeyi

Arapların kenti işgali sırasında Hz. Muhammet’in müezzini Bilali Habeşi’nin ezan okuyup namaz kıldırdığına inanılan yerde daha sonra mescit ve kuyu yapılmıştır.  Ulu Cami yakınındaki mescit zamanla Bilali Habeşi (Makamı) Mescidi olarak anılıp kutsal sayılmıştır. Kare planlı, üç bölümlü ve  üstü üç kubbeyle örtülü mescidin içinde bir de lahit bulunmaktadır.  Mescit en son 2013 yılında restore

Önemi yeterince kavranmadan düzensiz kentleşme sonucu evlerin arasına sıkışıp kalan yapının 2. yy. sonlarına doğru inşasına başlandığı, ancak bitirilemediği anlaşılmaktadır. Büyük bir kaya kütlesini andıran ve bölgenin en büyük mabedi olan yapının kime atfedildiği tam olarak bilinememektedir. Ancak yazılı kaynakların bazılarına göre, MÖ 612- MÖ 605 Asur Kralı Sardanapal’ın mezarı ya da bir Roma dönemi mabedi olduğu düşünülmektedir. 18.

MÖ 7000’li yıllarda köy yaşamın olduğu belirlenen Tarsus, Akdeniz ile Kilikya ve Amik Ovası’nın Anadolu ile ulaşımını sağlayan en önemli kavşaktı.Tarsus Torosların içinden geçen akarsuların oluşturduğu vadilerde görülen ilk yerleşimcilerin güzergahı üzerinde yeralmaktaydı. Bu yüzden çok sayıda kalıcı ya da göçebe uluslarla tarihin ilk dönemlerinden beri hızla büyüdü.  Tarsus kent merkezi içinde yer alan Gözlükule

Ramazanoğlu Beyi Kubat Paşa tarafından 1557 yılında yaptırılan medrese bugünkü Çarşı merkezindeki Ulu Cami yakınındadır.  Eğitim-öğretim amaçlı kullanılan yapı, düzgün kesme taştan dikdörtgen planlı, tipik Selçuklu medrese mimari özelliklerine göre inşa edilmiştir. Geniş bir portalla girilen tek katlı medresenin açık avlusu dikkat çekmektedir. Üzerleri kubbeyle örtülü yapının iki eyvanı-ana ve giriş- bulunmaktadır.  16 odalı yapının

Tahtının sarsılacağı gerekçesiyle İsmailoğullarından tüm erkek çocukların öldürülmesini emreden MÖ 605- MÖ 562 Babil Kralı II. Nebukadnesar’a karşı Yahudilere yardım eden Danial (Danyal) gösterdiği kehanetlerle peygamber kabul edilmiştir. Efsaneye göre; Kudüs’te doğan Danyal Peygamber, ailesi tarafından öldürülmesin diye bir mağaraya bırakılır ve orada İki aslan tarafından büyütülür. Gençken Yahudilerin arasına karışıp bereket dağıtır ve onlara kehanetleriyle

Antik cadde yakınında, kent merkezi (Çarşıbaşı) civarındaki cami, önceleri eski ama Hıristiyanlık için son derece önemli bir yapı- 1102 yılına ait St. Paul Katedral-iken 1415 yılında  Ramazanoğlu Ahmet Bey tarafından camiye çevriltmiştir. 460 m2 alanıyla geniş dar ve derin pencereleri vardır. Roma tarzı yüksek duvarlı yapının kesme taş, kalın, dar alınlıklı süslü giriş kapısı ve gösterişli yüksek sütunları