Ağustos 2025

Bugün Tarsus’un merkezinde yer alan Batı Caddesi ya da Antik Cadde, 2500 yıl öncesinden başlayarak Ortaçağ başlarına kadar aktif olarak kullanılmıştır. Antik Cadde’nin Büyük Pompeius, St. Paul, Cicero, Julius Casear  (Augustus), Athenedoros, Nestor, Kleopatra, M. Antonius, Augustus ve Hadrian tarafından da kullanıldığının bilinmesi insanların gözünde kentin ve caddenin tarihsel değerini arttırmaktadır. Döneminin en ünlü caddesi, Anadolu’daki diğer Devamını Oku »

Kıvrıla kıvrıla Akdeniz’e ulaşan Kydnos (Tarsus Çayı) Berdan (Soğuk Su) Irmağı alüvyonlarıyla Tarsus’u sadece verimli ovanın bir parçası yapmamış aynı zamanda kente nefes aldıran bir şelaleyi de yerleşim yerinin 4 km kuzeyine eklemiştir. Strabon, Kydnos Irmağının kente girmeden önce derin bir boğazdan geçtiği için suyunun hızlı bir akıntı oluşturduğunu ve suyunun da soğuk olduğunu yazmıştır.

Çukurova’yı Anadolu’ya bağlayan en önemli geçiş güzergahı üzerinde olan Tarsus’un bazı kaynaklara göre eski Yunan halklarından Argoslular ya da  Zeus’un oğlu cesur ve güçlü Herakles tarafından kurulduğu varsayılmaktadır. Ancak yapılan bilimsel araştırmalar ve kazılar  sonucunda MÖ 3000- 2000 yıllarında Asurluların Tarzu, Hititlerin de Tarşit dedikleri yerin Tarsus olduğu belirlenmiştir. Kentin kökenininde Yunan ve Helenistik dönemin izlerine rastlansa da Prusalı (Bursa) Dio’nun 1. yy.’ da kentteki söylevinde halka

Mersin’e 20 km, Silifke’ye 25 km  uzaklıkta, (Korykos) Kızkalesi’nin 5 km kuzeydoğusunda, anayoldan 2 km içerideki Cennet- Cehennem- Dilek Kuyusu- Astım Mağarası yer almaktadır.  Astım Mağarası yolunun sağı ve solunda ilerideki kazılarla daha geniş bilgilerin ortaya çıkacağı Paperon Antik kalıntılarından bazıları; ejderha Typhona’a karşı kazandığı zafer için Zeus’a adanan ancak Hıristiyanlık Dönemi 4.ya da 5.yy.’da

Silifke- Ovacık Köyü- Ovacık Burnu’nda iki limanlı Yunanca Aphrodite Yurdu anlamındaki Aphrodisias (Tisan) Antik Kenti’nde yapılan araştırmalardan yerleşim yerinin MÖ 7. yy.’ da bir Yunan kolonisi olarak kurulduğu ve MÖ 5.’ yy. da da Roma kolonisi olarak yoluna devam ettiği belirlenmiştir. Yaklaşık 150 bin m2’lik alana yayılan kentin Toroslar tarafına doğu- batı yönünde MÖ 5. ve MÖ 4. yy.’da iki kale yapılmıştır.  MÖ 379-

Silifke, kent merkezinde etrafı sütunla çevrili tapınağın bugün sadece temel kalıntıları görülebilmektedir.  Bu kalıntılardan tapınağın daha sonra kiliseye çevirilerek bir süre de kilise olarak kullanıldığı varsayılmaktadır. Ayrıca Silifke ve çevresinde Alâeddin ve Reşadiye camileri, Tevekkül Sultan Türbesi, Cambazlı Kilise bölgede gezilip görülmesi gereken tarihi mekanlardır.  

Silifke İlçesi’nin batısında yer alan kale Helenistik ve Roma dönemlerine ait olmasına karşın bugün görülebilen kısımlarda Ortaçağ izleri dikkat çekmektedir.  185 m yükseklikteki kayalara oval biçiminde inşa edilen kalenin 23 burcundan 10 tanesi günümüzde de görülmektedir. Kemerli galerileri ve iç içe geçmiş iki suru bulunan kalenin doğusunda, Bizanslılara ait 45 m uzunluğunda, 23 m genişliğinde ve 12 m derinliğinde bir sarnıç da

Gözetleme kulesi veya Akropol- Yukarı Kent olarak kullanılan kalede bulunan bir yazıttan buranın Olba Tapınağına bağlı rahipler tarafından ya dinsel amaçlı ya da tapınak arazilerini korumak için yapıldığı varsayılmaktadır.

Silifke- Örenköy yakınlarındaki Olba- Ura- Antik Kenti- Olba Rahip Krallığı, Dağlık Kilikia Bölgesi’nin büyük bir bölümünü kapsamaktadır.  Denizden 1200 m yükseklikte, Teukros olarak anılan hanedan mensuplarına ait bölgenin en eski yerleşim yeri Ura ( Olba Rahip Krallığı’nın) kuruluş tarihi tam olarak saptanamasa da pek çok önemli uygarlığa –Helen, Roma, Seleukos, Selçuklu vb.– ev sahipliği yaptığı belirlenmiştir.

Halen Narlıkuyu Mozaik Müzesi olarak adlandırılan tarihi bina, Cennet ve Cehennem’in altından gelen suların denize döküldüğü koyda, hastalıklar kente girmesin diye inşa edilen bir Roma hamamıdır. Roma döneminde kente girenlerin -tüccar, ziyaretçi, dini amaçla vb.- temizlik ve sağlık amacıyla hamamda yıkanmaları beklenirdi. Hamam, Kutsal Adalar Valisi Poimenios tarafından halka şifa sunsun diye yaptırılmıştır. Ortaçağ’da Porto Calamie