Anlatıya göre; Kral, avcı ya da çoğunlukla çoban olduğu söylenen Endymion çok yakışıklı bir gençtir. Ay Tanrıçası Selene, kırlarda kaval çalarak sürüsünü otlatan çoban Endymion’a aşık olur.
Selene, Endymion’u büyülü bir uykuda tutarak istediğinde yanına iner, onu öper koklarmış.
Yakışıklı çoban büyülü uykunun etkisiyle hiç kıpırdamadan yatarmış.
Söylenceye göre; bu olay Latmos(Beşparmak) dağlarından geçmiş.
Gece olunca sürüsüyle mağara çekilen Endymion’un yanına Güneş tanrısı Helios ve şafak tanrıçası Eos’un kardeşi, soluk yüzlü, güzel saçlı Selene, boğaların çektiği gümüş bir araba üzerinde, başında bir yarım ay, elinde meşalesiyle çıkagelirmiş.
Bir süre sonra Endymion da Selene’ye aşık olmuş, o yüzden kavalını daha bir aşkla içli, içli çalmaya başlamış.
Gece başlayınca Selene, denizin veya göllerin suyuna girerek yıkanır öylece göklere yükselirmiş.
Tanrılar ve tanrıçalar onların aşkını izlermiş. Tabii bu aşkı kıskananlar da çokmuş.
Tanrıların başı Zeus’da görürmüş olanları. Hem hoşuna gider hem de biraz kıskanırmış.
Bir gün çoban Endymion’a dile benden ne dilersen der. Ama tek bir dilek hakkın var, ona göre isteyeceğini iyi düşün der.
Endymion ne zenginlik ne ün ne de sağlık diler.
O sadece sevgilisiyle yaşadıkları sonsuza kadar sürsün diye uyku diler.
Böylece dileği kabul olur. Ama o günden bugüne Selene her gece gelir ve yakışıklı çobanı öper okşamaya devam edermiş.
Homeros onların aşkı üstüne şunları söyler;
Parlak ayın çevresinde sayısız yıldız
rüzgarsızken duru gökyüzü
nasıl yanarsa ışıl ışıl.
Bütün doruklar, sivri kayalar ve çayırlar
nasıl serilirse göz önüne,
gökler yırtılıp da açılır,
tekmil yıldızlar görünür
ferahlar yüreği çobanın…